De ijsvogel en ik – deel 2

Iets met doorzettingsvermogen en vertrouwen in een goede afloop?

Daar was hij weer. Deze keer heel dichtbij en wederom volledig onverwacht. Namelijk aan de rand van een grote vijver, tegenover de biologische tuinderij. Ik zat in de auto, draaide hard muziek, in een poging mezelf op te vrolijken op een niet heel beste dag. Ik keek uit het raam en daar zat hij: nog geen 3 meter van me vandaan, op een rietstengel aan het water. Ik trapte hard op de rem (oeps, sorry achterligger 😊) en deed mijn raam open. Hij bleef zitten. Toen ik uitstapte vloog hij naar een andere rietstengel, maar bleef dichtbij. Ik volgde hem voorzichtig, elke keer als hij wegvloog kon ik genieten van het prachtige verendek op zijn rug. Tot ik hem op een gegeven moment kwijt was. En helaas moest ik door. Overweldigd door dit moment deed ik nog snel mijn boodschappen.

Sinds onze eerste onverwachte ontmoeting, bij die ene kleine vijver in het bos, had ik op verschillende plekken gezocht naar een ijsvogel. Eén keer zag ik hem voorbijvliegen, maar daar bleef het bij. En nu, op deze k**dag, zat hij daar plotseling. Dan vraag ik me toch af: zou dit iets betekenen? Zou er zoiets zijn als een spirituele betekenis achter dit soort gebeurtenissen? 

Als ik de ijsvogel google, lees ik: In de Nederlandse cultuur is de ijsvogel een zinnebeeld van het doorzettingsvermogen en het vertrouwen in een goede afloop ondanks tegenspoed.

Is het toeval dat ik, op dagen dat het vertrouwen me even in de schoenen was gezonken, deze vogel tegenkom? Op dagen dat ik de neiging had niet meer door te zetten, maar alle to do’s even aan de wilgen te hangen?

De ijsvogel heeft al langere tijd betekenis in mijn leven. In een moodboard voor ons nieuwe huis jaren geleden, stond hij in het midden. Van mijn dierbaren kreeg ik in de afgelopen jaren cadeautjes met een ijsvogel: van een kerstbal en een oude prent tot een kaartje met de liefste tekst van mijn dochter.

Wederom de vraag: is het allemaal toeval? Het antwoord zal daar niet op komen vermoed ik. Maar speciaal voelt het wel. Soms heb ik even iets anders dan het verbale, het geanalyseerde, het tastbare nodig om weer mijn pad te vinden en te voelen wat goed is.